ضیافت الهی بر شما گرامیان مبارک باد
 
چه طولانی شد این عطش و چه طاقت سوز شد این تشنگی

      پس کجاست آن فصلی که با اشتیاق، ثانیه هایش را بشمارم و به انتهای عشق نزدیک شوم؟

بیا و ببین که چگونه باد شبگرد، غربت خیالم را به بازی میگیرد و عطر تو را در هوا پخش میکند، اما از
خودت نشانی نیست.

ببین چگونه اسیر سرودن شعری برای چشمان تو ام . . .

در پس دیوار ها و از پشت پنجره ای نیمه باز، حضور مبهم تو را احساس میکنم.

آه ! اگر تو بیایی تمام گلهای عالم را نثارت میکنم.
 
با آمدنت کبوتر های خفته در دشت لاله ها پیدا خواهند شد.

بغض امانم نمیدهد. دشت و سجاده من ، تو را میطلبند.

و من به یادت بغض گلویم را میشکنم و دعای اللهم کن لولیک الفرج را زمزمه میکنم و باز هم به انتظارت مینشینم .

به انتظارت میشنیم، انتظار. . .

الحمدلله دوباره درهای بهشت گشوده شده ؛

 زمین به آسمان نزدیک گشته ؛

 ضیافت الهی آغاز گردیده .

در هنگامه نشستن بر سجّاده نیاز ، فرج و ظهور مولا را از خدای منّان طلب کنیم .

بار الها ! تا رمضان به نهایت نرسیده ، انتظارمان را به پایان رسان ...
 
اللهــــــــم عجـــــــل لولیکـــــــ ‌الفــــــــــرج