به نام خدا

حدیثی مشهور

« من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیّة » 

هر کس در حالی که امام زمانش را نشناخته بمیرد مردن او مرگ جاهلیت است .

در حدیثی  صحیح آمده است حارث بن مغیره گوید : " به ابی عبد الله (ع) گفتم : آیا پیغمبر (ص) فرموده است : کسی که بمیرد در حالی که امام زمانش را نشناخته باشد به مرگ جاهلیت مرده است ؟ فرمود : آری . پرسیدم : جاهلیت جهلاء (نادانی مطلق) یا جاهلیتی که امامش را نشناخته است ؟ فرمود : جاهلیت کفر و نفاق و ضلال . "

در نقل دیگر است چون حجاج بن یوسف وار مکه شد و عبد الله بن زبیر را به دار کشید ، عبد الله بن عمر شبانه پیش حجاج رفت و گفت : " دستت را بده تا با تو به نیابت از عبدالملک بیعت کنم که رسول خدا فرموده است : من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة ." حجاج پای خود را به سوی او دراز کرد و گفت : " دستم مشغول است پایم را زیارت کن . " عبد الله گفت : " مرا استهزاء می کنی ؟ " حجاج گفت :" ای احمق بنی عدی ! مگر علی بن ابی طالب امام زمانت نبود ؟! چرا با او بیعت نکردی و امروز آمده ای حدیث « من مات و لم یعرف ... » می خوانی ؟ به خدا سوگند که به خاطر این حدیث نیامده ای ، بلکه از ترس چوبه ی داری که عبدالله بن زبیر بالای آن است ، آمده ای . "

منظور از (امام زمان) در این حدیث که می گوید : در هر دوره وجود دارد وشناختش لازم است ، ائمه - علیهم السلام - هستند که مصداق آن هم اکنون مهدی (عج) ، فرزند امام حسن عسکری (ع) ، است و این سخن با آیات و روایات نیز سازگار است .